Ereleden

Jan Nijssen † 10-02-2022

In memorial Jan Nijssen † 10-02-2022

Wielericoon Jan Nijssen is overleden. Nijssen stond in 1971 aan de wieg van RTC De Bidon, de wielervereniging waar hij ook 25 jaar voorzitter van was. Daarnaast was hij de geestelijk vader van het Roosendaals Kampioenschap. De liefde voor de koers zat er bij Jan Nijssen altijd al in, weet broer Henk: ,,Maar we gingen zelf eigenlijk pas laat fietsen. Samen met nog een paar vrienden kochten we ons eerste fietske bij Jan Manniën, een Peugeot. We maakten met steeds meer mensen mooie toertjes en zo ontstond De Bidon.’’ 

Wie de beste van de twee was? Henk durft het niet te zeggen: ,,Jan was in ieder geval wel de fanatiekste van ons. Zijn bijnaam was ‘Het vliegend scheermes’, omdat hij op de fiets overal moeiteloos tussendoor sneed.’’

Roosendaals Kampioenschap

Wanneer Nijssen in 1973 door wijkvereniging De Kroeven gevraagd wordt een wielerevenement voor de wijk te organiseren, ontstaat het Roosendaalse wielerkampioenschap. Een wedstrijd die later naar de Kade verhuist, als onderdeel van de Volksronde. Daarnaast draagt Nijssen zijn steentje bij aan de (inter-)nationale Jeugdronde. In 2002 wordt Nijssen voor al zijn verdiensten benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau. In 2013 komt daar bij de 40e editie van de Volksronde – Nijssens laatste als medeorganisator – de Roosenspeld bovenop. De jaren daarop blijft Nijssen ‘zijn’ koers trouw bezoeken.

Ook wanneer hij na een herseninfarct in een rolstoel belandt. Dochter Anja zorgt ervoor dat haar vader ieder jaar vanaf zijn vast plekje naast het podium de wedstrijd goed kon volgen. Anja: ,,Hij leefde daar echt naartoe, iedereen maakte een praatje met hem.’’

Een half jaar voor zijn overlijden is Jan, de oprichter van onze vereniging ter ere van het 50 jarig jubileum van RTC de Bidon nog in het zonnetje gezet, als dank voor al de jaren.  Jan Nijssen is 85 jaar geworden.

Bron BN de Stem


Geert Konings † 7-02-2023

In  memorial Geert Konings † 7-02- 2023

Dinsdag 7 februari kregen we het trieste bericht, dat ons erelid Geert
Konings ’s avonds tevoren was overleden. Dit na een kort ziekbed.
Geert meldde zich aan als lid van De Bidon in 1983. Maar omdat er toen
een ledenstop gold, kon hij pas lid worden per 1 januari 1984. Al snel liet hij
zich opmerken in het peloton. Hij was vaak op kop van de groep te vinden
en hij was bijna elke zondag van de partij. Dit leidde ertoe, dat hij in 1986 al
tot kampioen werd gekroond. Ook ging hij mee met uitstappen naar Zuid-Limburg en de Ardennen. Geert kon goed klimmen, kon met de besten mee.
En had een groot uithoudingsvermogen, 200 km ritten zoals de Waalse Pijl
kon hij goed aan. Ook is hij met Jos Vos, Simon van Noort en Willem van
Balen een week naar Alpe d’Huez geweest. Daarnaast was hij regelmatig
voorrijder bij de clubritten als lid van de toenmalige toercommissie. In de
jaren daarna zou hij nog vijf keer kampioen worden: 1992-1994-1995-
1998-2000. Daarmee was hij met 6 kampioenschappen de koploper. Hij zou
uiteindelijk ruim 44.000 km in Bidon verband rijden. De zondagen, die hij
oversloeg bij onze ritten waren heel zeldzaam.

In september 2004 kreeg hij een afschuwelijk ongeval. Hij werd overreden
door een atlaskraan, toen hij deze wilde passeren. Vreselijke verwondingen
aan zijn bekken waren het gevolg. Dagenlangs vocht hij voor zijn leven.
Maar met vele infusen en operaties hebben de doctoren en verpleegster hem
er doorheen gesleept. Een lange revalidatie volgde en hij kwam er
nagenoeg helemaal weer bovenop. Alleen op de racefiets zitten op het
smalle zadel en de gebogen houding ging niet meer. Met pijn in het hart
moest hij die activiteit opgeven.
Maar de passie voor de wielersport en de band met de club bleef. Daarom
meldde hij zich in 2006 aan als chauffeur van de volgbus. Jarenlang heeft hij
bij de zondag ritten, om de beurt met Piet Raaymaekers, achter het Bidon
peloton aangereden. Dit heeft hij tot en met 2016 volgehouden. Toen was
hij de 80 jaar gepasseerd en vond, dat het mooi was geweest. Bij zijn
afscheid werd hij tot erelid van De Bidon benoemd.

Een grote klap kreeg hij te verwerken, toen in mei 2018 plotseling zijn vrouw
Addy, zijn grote liefde, overleed. Hij kon maar moeilijk begrijpen, dat dat zo
snel was gegaan en had grote moeite om dat te verwerken. Bovendien ging
hij nog sukkelen met zijn gezondheid, de levenslust werd geleidelijk aan
steeds minder. Op 31 januari jl. werd hij met spoed opgenomen in het
ziekenhuis en al snel werd duidelijk, dat het einde er aan kwam. Zes dagen
later is hij daar overleden.
Geert was een man van en in de natuur. Opgegroeid in het Katteven nabij
Visdonk in een groot gezin was het spelen en ravotten in de bossen daar. En
toen hij later met zijn vrouw Addy weer in het oude buurtschap op ’t
Hoekske kwam wonen, was zijn specialiteit het kweken van courgettes. Als
dan de 60 (!) planten vrucht gingen dragen, ging hij zijn product slijten (=
weggeven) aan eenieder, die bij hem langskwam.
Geert was in zijn vak als metaalbewerker een man, die overal een oplossing
voor probeerde te vinden. En die zijn vakmanschap ook overbracht op de
jongere generatie. Getuige zijn lessen, die hij op de LTS heeft gegeven. Je
kon op dat vlak altijd een beroep op hem doen. Een ander voorthelpen vond
hij niet meer dan een plicht. En toen de koperen haan van de toren van de
St Joseph kerk was gestolen, besloot hij een nieuwe te maken. Maanden
werkte hij eraan en eigenhandig heeft hij deze in de bak van een 70 m hoge
kraan er opnieuw opgezet en verankerd.
Daarnaast had hij een grote passie voor de wielersport zowel actief als
passief. Dit bleek duidelijk in het weekend voor zijn overlijden. In het
ziekenhuis wilden de verplegers hem op een kamertje alleen leggen, dit om
hem rust te geven. Maar hij weigerde, hij wilde toch persé het WK veldrijden
in Hoogerheide volgen op TV.
Onze gedachten gaan uit naar al die jaren, dat Geert actief was binnen de
club. De meesten kennen hem alleen als chauffeur van de volgbus, de
oudere leden ook nog als actief en fanatiek fietser. Daarnaast was hij als
EHBO-er ook jarenlang de beheerder van de verbandkist in de volgauto. Wij
wensen zijn kinderen en kleinkinderen veel sterkte met het verlies van pa en
opa. Een mooie mens is niet meer. Geert mocht 87 jaar worden.
Jan Verbocht.